Fates Warning - Darkness In A Different Light (InsideOut Music)

Μέρες τώρα ψάχνω να δω τι να πω…μέρες αναρωτιέμαι πώς να ξεκινήσω και τι να γράψω. Για έναν πολύ απλό λόγο. Όταν έχεις μπροστά σου, τη νέα δουλειά, από τη δεύτερη τη σειρά, αγαπημένη σου μπάντα, η οποία άφησε να περάσουν 9 χρόνια από την τελευταία της δισκογραφική δουλειά….κολλάς…δε μπορείς να καταλάβεις πόσο πιο ενθουσιασμένος μπορείς να είσαι και για ποιο πράγμα. Είναι επειδή σου έλειψαν τόσο ή επειδή είναι όντως τόσο αψεγάδιαστος ο δίσκος? Αφού, άφησα το κείμενο μισή ώρα να με κοιτάει, αποφάσισα πώς μάλλον μου έλειψαν τόσο πολύ!

Ναι, οι Fates Warning επέστρεψαν. Ναι, το “Darkness In A Different Light” είναι ένας πολύ καλός δίσκος και μια αξιέπαινη επιστροφή. Είναι όμως όσο καλό το θέλαμε? Όχι! Μπορεί μεν, να νιώθεις πώς η επιφοίτηση, ήρθε ξανά στον Matheos μετά την ΑΨΟΓΗ συνεργασία του με τον Arch και το εκπληκτικό “Sympathetic Resonance”, μπορεί να χαίρεσαι πού ακούς τον Alder να προσπαθεί να σου μεταδώσει όλα όσα θέλει να πει ο δίσκος αυτός, κάτι όμως δε βγαίνει σωστά στη δοσολογία.

Το “Darkness In A Different Light”, έχει εννοείται τα κομμάτια πού θα αγαπήσεις, αλλά αυτά έχω την εντύπωση πώς είναι ακριβώς τα μισά. Είναι γενικό φαινόμενο, σε κάθε δίσκο, 1-2 κομμάτια στην αρχή και άλλα τόσα στο τέλος, να είναι καταπληκτικά, να είναι αυτό ακριβώς πού έψαχνες να ακούσεις. Το πρόβλημα είναι πάντα στη μέση. Το τι κοιλιά θα κάνει ο δίσκος, άμα κάνει, και πόσο μεγάλη θα είναι. Εκεί είναι ίσως το σημείο πού το χάσαμε και με τους Fates. Η κοιλιά στη μέση! Είναι μια μεγάλη μάχη μεταξύ 4-5 κομματιών, vs των υπολοίπων. Και το αποτέλεσμα είναι άσσος και όβερ από ημίχρονο, για την πρώτη ομάδα. Το ύφος στο οποίο θα γράφανε, το ξέραμε ούτως ή άλλως. Ακολουθούν συγκεκριμένα μονοπάτια εδώ και σχεδόν 15-20 χρόνια, και αυτά θα συνεχίσουν να περπατάνε, κάθε φορά πειράζοντας κάτι διαφορετικό, φέρνοντάς τα κάθε φορά στα αντίστοιχα της εποχής και των επιρροών.

Οπότε μην ψάχνετε να βρείτε το αν ο δίσκος είναι πιο κοντά στο “X”, στο “Disconnected” ή στο  “Pleasant Shade Of Gray”. Είναι κοντά σε όλα τα παραπάνω και συγχρόνως μακριά από όλα αυτά. Με τη λογική ότι ο ήχος είναι πιο εκμοντερνισμένος, αλλά όχι τόσο σκοτεινός και ημι-καταθλιπτικός όπως είχαμε μάθει.

Από κει κι έπειτα. Έχουμε να ασχοληθούμε με ένα ακόμα πολύ σημαντικό θέμα. Το “Darkness In A Different Light” είναι ο δίσκος στον οποίο ΧΑΖΕΥΟΥΜΕ με τον Bobby Jarzombek. Ίσως ένας από τους λόγους πού ο δίσκος είναι τόσο πάνω. Η τεχνική του, η ταχύτητά του αλλά συγχρόνως και η απλότητά του, είναι αυτά που σου τραβάνε την προσοχή σε κάθε τραγούδι. Ένας πραγματικός μετρονόμος, μια πολεμική μηχανή. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πώς είναι από τους πιο περιζήτητους session-άδες στο χώρο. Ούτε είναι τυχαίο πού τον επέλεξαν οι Fates Warning κατά την αντικατάσταση του Mark Zonder.

Ναι οι Fates Warning είναι η μπάντα πού αγαπάω και θα αγαπάω για πολλά χρόνια ακόμα. Είναι η μπάντα με την οποία έχω κάνει τα πιο όμορφα ταξίδια στο μυαλό μου. Είναι η μουσική τους πού μου έχει κάνει παρέα στα περισσότερα βράδια πού συνοδευόμουν από το πολυαγαπημένο μου Tanqueray. Αλλά σκέφτομαι, το πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα άμα είχαμε έναν δίσκο με αυτά τα 5 κομμάτια, και άντε 2 από τα άλλα…ή αν απλά είχαμε ένα E.P. Και, προσοχή! Δεν εννοώ πώς τα κομμάτια είναι χάλια ή δεν ακούγονται. Απεναντίας είναι πολύ καλά. Αλλά όχι αυτό πού ήθελα να ακούσω ακούγοντας τα 2 πρώτα κομμάτια. Στην τελική δε νομίζω πώς η τετράδα πού περιλαμβάνει το “One Thousand Fires”, με τις riff-άρες και τα εντυπωσιακά headbanging-ικά breaks, το “Firefly” με το refrain του, από άλλες εποχές, το “O Chloroform” πού εύκολα με πήγε σε μια πιο “Perfect Symmetry” era, και η τελειότητα προσωποποιημένη του “And Yet It Moves”, πλησιάζεται από κάποιο άλλο κομμάτι, άντε να πετάξουμε και το “I Am” , το οποίο μάλλον είναι το hit-άκι του δίσκου, μπας και πάμε για 5χ5!

Food for thought: Να μπούμε στη διαδικασία να συγκρίνουμε τις νέες δουλειές από Dream Theater και Fates Warning?

Βαθμολογία: 75/100

Ανδρέας “Blindmaggot” Κουντουράς