Ashes Of Ares - Ashes Of Ares (Nuclear Blast Records)

Άρχισες να με κουράζεις κοκκινοτρίχη. Αποφάσισε τι θέλεις να κάνεις τελικά, και μη μας ζαλίζεις τα ούμπαλα, σα γκόμενα σε περίοδο. Δεν άφησες τους Iced Earth για να γίνεις αστυνομικός? Δε βριζόσουν ασταμάτητα με τον Schaffer όλη εκείνη την περίοδο? Και ξαφνικά, ξανά πίσω στο metal, όταν και πήγες για να γαμήσεις τους Pyramaze. Σοβαρά άφησαν τον Lance King για σένα? Και έφυγες κι από κει για να γυρίσεις μέσα σε αγκαλιές υποδοχής, στους Earth, στην οικογένεια πού τόσο σου έλειψε (σ.σ.: προσπερνάμε την κρίση υποκρισίας πού βαρέσατε και οι 2 εκείνη την περίοδο, με κάνατε να νιώσω, λες και συναντήθηκαν επιτέλους ο Aragorn με την Arwen!). Και ως δια μαγείας, φεύγεις για να αφοσιωθείς στην οικογένειά σου…πολύ ωραίο, γλυκό και υπεύθυνο. Ωραία, αυτά τα έχει και το cheesecake. Αλλά όοοοοχι…δεν περνάει ένας χρόνος, και ανακοινώνεις δημιουργία νέας μπάντας, και κυκλοφορείς και δίσκο. Και κάνεις και περιοδεία. Ε ΔΕ ΜΑΣ ΧΕΖΕΙΣ? Τουλάχιστον το cheesecake δε με έχει προδώσει ποτέ!

Όλη η παραπάνω κρίση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μερικές σκέψεις, πού έχω εδώ και χρόνια για τον κύριο Matt Barlow. Ο οποίος, συνέστησε τη μπάντα των Ashes Of Ares (σ.σ.: κανένα υπονοούμενο για τη φετινή ποδοσφαιρική πορεία του Άρη. Τυχαίο ήταν!). Κυκλοφόρησε λοιπόν ομώνυμο δίσκο και μαντέψτε... Μοιάζει με Iced Earth. Έλα, δεν το περιμένατε! Χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες, ασταμάτητα riff, με πολύ απλοϊκή δομή, μελωδίες, πολύ ωραία φωνητικά (έχεις κι ένα ταλέντο, δε μπορώ να το αποφύγω), λίγο πολύ πράγματα πού έχουμε ξαναδεί όταν ήσουν στους Earth. Βέβαια έχοντας τον Van Williams πίσω από το drum kit, truth be told, περίμενα πολλά περισσότερα να ακούσω, αλλά όχι, κι εκείνου ο ρόλος ήταν να σε κάνει να σκεφτείς κατευθείαν τους 2 πρώτους δίσκους Nevermore.
Γιατί? Γιατί βγήκε αυτός ο δίσκος δε μπορώ να καταλάβω. Δεν είναι ένας κακός δίσκος, αλλά όταν έχεις στα χέρια σου τους Nevermore ή τους Iced Earth, γιατί να ακούσεις Ashes Of Ares, όταν μάλιστα δεν έχουν να σου προσφέρουν τίποτα απολύτως παραπάνω? Είναι δίσκος πού πρέπει να ακουστεί από αυτούς πού δεν έχουν ακούσει τίποτα από τις προαναφερθείσες μπάντες, για να μπορέσει να καταλήξει αργότερα να ακούει μόνο αυτές! Αλλιώς, απλά για τη συλλογή! Και επειδή δεν είναι να ασχοληθώ παραπάνω, θέλω να μου λύσεις…εκεί στο 02.25 του “Dead Man’s Plight”, έμπνευση είχες ε? α ρε μπαγασάκο, καλά να’ναι ο θείος Jon πού σε έχει από κοντά. Στο “The Answer” οφείλω να πω μου κίνησες την προσοχή, ενώ στο Nevermore-ικό του κερατά, “What I Am”, κοπανήθηκα και λίγο!

Food for thought: Ένα ακόμα δίσκο Iced Earth και ένα ακόμα δίσκο Ashes Of Ares για να έχουμε re-reunion?? Καλά δεν είναι?

Υ.Γ.: ποιος σκέφτηκε Iron Maiden στην εισαγωγή του “The One-Eyed King”??

Βαθμολογία: 45/100

Ανδρέας “Blindmaggot” Κουντουράς