Aasgard - Caedes Cruenta - Pervenit Nobis Regnum Dei (Split) (Satanic Records)

 Ένα από τα δυνατότερα Ελληνικά split για το συγκεκριμένο διάστημα, είναι αυτό των Aasgard με τους Caedes Cruenta.
Μπάντες τέρατα για εμένα προσωπικά, αφού προσφέρουν ατόφιο βλάσφημο black metal. Δε μιλάμε για δήθεν κακίες, ή για εφέ. Τα παιδιά (και από τις δύο μπάντες) έχουν υλικό που εκτελεί.
Οι Caedes Cruenta, για τους οποίους τρέφω τρομακτική εκτίμηση, βρίσκονται στη σκηνή από το 2003. Το υλικό τους περιλαμβάνει δύο demo δύο split (με το συγκεκριμένο που θα σου γράψω μέσα) και  το ασταμάτητο ΣΚΙΕΣ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ως ολοκληρωμένη κυκλοφορία. Αν δεν έχεις ακούσει την ολοκληρωμένη δουλειά σους, τότε να σου πω πως έχεις κάνει ένα από τα μεγαλύτερα λάθη. Το ΣΚΙΕΣ ΔΑΙΜΟΝΩΝ, είναι ένα άλμπουμ βγαλμένο από τα άδυτα. Εξαιρετικά σκοτεινό, ιδιαίτερα επιθετικό με τα φωνητικά να σκορπάνε θάνατο (να προσθέσω πως αν δε το έχεις ακούσει, δώσε βάση στα Religion Of Blasphemy και στο ομώνυμο).

Τους έχω ξεχωρίσει καιρό τώρα. Και μάντεψε, έχουν κάτι που με γοητεύει ιδιαίτερα στον χώρο. Δε φαίνονται και όταν είναι να φανούν απλά εμφανίζουν υλικό. Οι Caedes Cruenta, από όσο ξέρω, έκαναν live (τουλάχιστον στο παρελθόν). Ελπίζω ξαναεμφανιστούν κάποια στιγμή γιατί είναι από τα συγκροτήματα που θέλω να δω.
Τώρα, για τους  Aasgard τι να σου πω;; Βασικά τι να σου πρωτοπώ; Είναι μια “πονεμένη” ιστορία. Και το πονεμένη το λέω με την εξαιρετικά καλή έννοια. Είναι το συγκρότημα που έχω αδυναμία στην Ελληνική σκηνή. Που με έχει κερδίσει, από την πρώτη του κυκλοφορία μέχρι και την τελευταία (το split δηλαδή). Βρωμόηχος, βλασφημόμπαντα, με δημιουργίες σκοτεινής προέλευσης.
Ο Aethyr και ο Marrok, από το 2007 δεν κάνουν χάρη σε κανέναν παραμένουν underground, αποφεύγουν τα πολλά φώτα και τα πολλά πάρε-δώσε, και παραμένουν στην κρύπτη τους μέχρις ότου να εμφανίσουν κάτι καινούργιο.
Είμαι εδώ για να σου υπενθυμίσω πως η τελευταία τους ολοκληρωμένη δουλειά ήταν  με τίτλο Morbid Celestial Desecration (η οποία κυκλοφόρησε μόνο σε βινύλιο). Εξαιρετικό άλμπουμ με  κομμάτια που τσάκιζαν και τσακίζουν στο διάβα τους τα πάντα. (δώσε βάση στο ομώνυμο κομμάτι και στο πιο depressive Frozen Wind Above The Tomb).
Άκου τώρα να δεις τι έγινε εδώ. Και σου μιλάω για το συγκεκριμένο split με τίτλο Pervenit Nobis Regnum Dei. Ένας τίτλος που αν καταλάβεις-ξέρεις τι σημαίνει (Στα λατινικά γραμμένος είναι),  ξέρεις πως η ακρόαση δε θα σε πιάσει από το χέρι για να σε πάει βόλτα, αλλά θα σε πιάσει και θα σε πετάξει κατευθείαν στον τοίχο.Πέρα από τον τίτλο, το εξώφυλλο είναι αυτό που σε προετοιμάζει κατάλληλα.
Οι Aasgard είναι αυτοί που “ανοίγουν” το split.  Οι ψαλμωδίες, είναι χαρακτηριστικές σε όλα τους τα κομμάτια. Εμφανίζονται πολύ συχνά.
 Ο βασικός ρυθμός στο Aurora Tenebris  δεν είναι άλλος από το “ω γλυκύ μου Έαρ” στον οποίο έχουν προσθέσει και δικά τους στοιχεία και τον έχουν τσακίσει. να  Εξαιρετικά πωρωτικός ρυθμός.
Ακολουθεί το το Mortem Maculis. Tο πιο αργό από όλα τα κομμάτια. Kινείται σε νεκρικά αργόσυρτους ρυθμούς. Μουσική που μοιάζει σα να ήρθε από τα χειρότερα μπουντρούμια. Εξαιρετικά σκοτεινή και ατμοσφαιρική υπό την συνοδία των ψαλμωδιών και των κραυγών του Aethyr.
Μετά από εννιά περίπου λεπτά, και μπαίνουμε στο τελευταίο κομμάτι των Aasgard, με τίτλο Daemonibus Umbras. Το συγκεκριμένο κομμάτι είχε δημοσιευτεί καιρό πριν και εξακολουθεί να υπάρχει σε σελίδα του διαδικτύου. Ήταν η πρώτη γεύση από το split (από πλευράς Aasgard). Το κομάτι περιέχει μουσικό “ξέσπασμα” σε συγκεκριμένα σημεία της ακρόασης τα οποία ακούγονται σα να ξεπροβάλουν από έναν άλλο κόσμο. Διαολεμένη μουσική. Όχι αστεία.
Να προσθέσω επίσης, πως, τα φωνητικά του Aethyr είναι διαφορετικά ΚΑΙ σε αυτά τα κομμάτια. Άλλωστε μπροείς να παρατηρήσεις (αν έχεις ακούσει τις κυκλοφορίες του συγκροτήματος), πως είναι διαφορετικά σε κάθε άλμπουμ. Για τον Marrok, να σου πω πως για ακόμα μια φορά πιάνει κόκκινο πίσω από τα τύμπανα (τουλάχιστον σε αυτά που ο ρυθμός τους ξεφεύγει).
Να που έφτασα και στην σειρά των Caedes Cruenta. Οι οποίοι αν και είχαν ήδη έτοιμο το συγκεκριμένο υλικό, κατάφεραν και κυκλοφόρησαν νωρίτερα με τους Catacumba ακόμη ένα split.
Ήχοι άπο κάτι σκοτεινό ακούγοντα από το Visions From The Ancient Catacomb και χωρίς πολλά πολλά το Η Εις Άδην Κάθοδος μπαίνει με τον ήχο της κιθάρας να δίνει το εναρκτήριο έναυσμα. Γρήγορο κομμάτι με πρωταγωνιστή τα φωνητικά του Echetleos να κραυγάζουν τους Ελληνικούς στίχους οι οποίοι στην κυριολεξία σκοπίζουν σκότος.
Το κομμάτι περιέχει αρκετά “ξεσπάσματα” και εκεί ο ρυθμός πιάνει κόκκινο (ότι πρέπει δηλαδή, φοράς κράνος και καρφώνεσαι στον τοίχο με δύναμη).
 Ένα εξαιρετικό έπος το συγκεκριμένο κομμάτι, μαζί με την εισαγωγή.
Και σχεδόν πριν κλείσουν δέκα λεπτά, το Chants Of The Ancient Tomb. To συγκεκριμένο κομμάτι ήταν αυτό που στάθηκε στο πλευρό του Daemonibus Umbras, όταν και οι δύο μπάντες έπρεπε να δώσουν ένα δείγμα της συγκεκριμένης δουλειάς τους.
Και αυτό το περιέχει thrash δείγματα, σε όλη του τη διάρκεια. Τα τύμπανα έχουν εξαιρετικό ήχο και ρυθμό και αν θες μια συμβουλή δώσε βάση στα φωνητικά του Echetleos. Κάτι παραπάνω από επικά!
Για τέλος, μένει ένα κομμάτι κοινό μεταξύ των δύο συγκροτημάτων, με τίτλο Archon Skotous.
Mε μια μεγάλης διάρκειας εισαγωγή (δύο λεπτά και τριάντα δεύτερα περίπου), δε σε αφήνει να ηρεμήσει ούτε στο τέλος, κάθως καταστρέφει (ότι έχει απομείνει δηλαδή) τα πάντα.
Μπορεί να μη σου αρέσει ο ήχος, εγώ προσωπικά τον γουστάρω (και μιλάω για την ποιότητα του ήχου που επικρατεί στο κομμάτι). Δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο και τα δύο συγκροτήματα της πρωτεύουσας.
Αν θα το αποκτήσεις, πραγματικά φόρα κράνος. Τελικά σώζει ζωές, ακόμα και μέσα στο σπίτι.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 98/100

Χρήστος C. Γεωργιάδης