Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

Warbringer - IV Empires Collapse (Century Media Records)


War Without End: Έπος. Walking Into Nightmares: εξαιρετικά αδιάφορο.Worlds Torn Asunder: αδιάφορο.
Και εκεί που ήμουν πεπεισμένος πως οι Warbringer πεθαίνουν, εμφανίζεται το VI: Empires Collapse, και τους στέλνει από τον πάτο…στον τάφο!!
Το περίμενα να σου πω την αλήθεια (ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΔΡΕΑ ΔΕ ΤΟ ΛΕΩ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΠΡΩΤΟΔΙΣΚΑΚΙΑΣ).

Οι τύποι που λένε περήφανα πως παίζουν thrash, θα έλεγα να το ξανασκεφτούν.  Ναι, οκ, καλό το γνωστό τάπα τούπα τάπα τούπα από τα τύμπανα και καπάκι μπαίνουν οι κιθάρες, αλλά για εμένα είναι οι νέοι Sepultura, μόνο που οι συγκεκριμένοι βρίσκονται πιο βόρεια από τους “original”.
Εξαιρετικά βαρετός δίσκος (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων). Είναι ακριβώς χνάρια Sepultura (επί εποχές που έχει αναλάβει ο Kisser). Groove καταστάσεις συνδυασμένες με “thrash”.
Το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από χαζό. Αν υπάρξει κάποιος που να μου πει πως το άλμπουμ αυτό είναι καλό ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ να μου πει που να του βάλω τη θηλιά να πάει να κρεμαστεί μόνος ενώ θα παίζει αυτό το χαζό πράγμα.
Δε μπορώ καν να καταλάβω που το πάνε το όλο θέμα. Θα μου πεις αυτά τα έχεις αν τα μέλη σου φεύγουν κάθε λίγο και λιγάκι. Αλλιώς ξεκίνησαν οι συγκεκριμένοι και αλλιώς κατέληξαν μια που τα μοναδικά μέλη που απέμειναν από την αρχική σύνθεση είναι μόνο δύο (John Laux, John Kevill). Όλοι οι άλλοι κάθε χρόνο αλλάζουν. Και να πω πως τις περισσότερες thrash Ιδέες στη μπάντα τις είχε ο Adam Carroll o oποίος αποχώρησε πέρυσι.
Όλα τα κομμάτια τους είναι μια μίξη, η οποία εμπεριέχει και ΛΙΓΟ thrash
Το μοναδικό κομμάτι που κάνει τη διαφορά εδώ, είναι το “Black Sun, Black Moon”. Είναι το μοναδικό που ξεχωρίζει από το άλμπουμ  το οποίο το απολαμβάνεις μέχρι και του τελευταίου δευτερολέπτου του. Γρήγορο όπως πρέπει να είναι με τη φωνή του Kevill να το ολοκληρώνει (αυτή η φωνή του Kevill…όσο τη γουστάρω που ακούγεται τόσο..thrash άλλο τόσο τη σιχάθηκα ΠΟΥ ακόμα τραγουδάει γι’αυτό το συγκρότημα).

Δεν έχω σκοπό να σου πω περισσότερα, καθότι, ΔΕΝ έχω να σου πω. Εγώ βρήκα απαράδεκτο το αποτέλεσμα πάντως.
Ένα πράγμα με έβαλε σε σκέψεις όμως:  Σκεφτόμουν να δω Iced Earth στη Θεσσαλονίκη και το μεγαλύτερο ποσοστό επιθυμίας μου ήταν οι Warbringer. Μετά από αυτό το άλμπουμ , θα το σκεφτώ εξαιρετικά σοβαρά αν θα πάω.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 40/100

Χρήστος
C. Γεωργιάδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Leave your comment here...