Annorkoth - The Last Days (Depressive Illusions Records)

Η Ρώσικη μπάντα Annorkoth κατάφερνε και δημιουργούσε μελαγχολικό-ατμοσφαιρικό black metal από το 2010 μέχρι και πριν λίγο καιρό. Λίγο μετά την τελευταία της κυκλοφορία “The Last Days” (για την οποία και σου γράφω παρακάτω), ο B.M. που ήταν και το μοναδικό μέλος του συγκροτήματος, ανακοίνωσε πως θα αλλάξει το όνομα διότι “η μουσική μου έχει γίνει ολοένα και πιο ακραία πράγμα το οποίο με ανάγκασε να δημιουργήσω μουσική κάτω από ένα νέο όνομα αφήνοντας “τους” Annorkoth στο παρελθόν”. Όλα αυτά όπως είπε θα συμβούν στις αρχές του νέου έτους.
Βέβαια να πω πως ο ίδιος, αν και κυκλοφόρησε το “The Last Days” σε περιορισμένες κόπιες, το ανέβασε σε sites στο Internet για δωρέαν “κατέβασμα”, διότι σύμφωνα με τα λεγόμενά του δε το κάνει για το χρήμα.

Η συγκεκριμένη λοιπόν ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ κυκλοφορία (διότι μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια δουλειάς υπάρχουν πέντε ολοκληρωμένες και δεκαέξι split-demo κυκλοφορίες) θα σου πω, πως είναι αρκετά πιο σκοτεινή, πιο μελαγχολική σε σύγκριση με τις  πιο παλιές οι οποίες κυμαίνονταν σε πιο shoegaze/post-black metal ρυθμό.
Δεν βγάζουν συναισθήματα “ξεσπάσματος”, σε παρακινούν όμως για μια μοναχική βόλτα ή τουλάχιστον για κάτι ατομικό, όχι δραστήριο όμως. Μακριά από όλους τους άλλους. Μόνο εσύ και η μουσική σου.
Ειδικά τώρα που και ο καιρός αλλάζει (τουλάχιστον εδώ στον βορρά), οι βροχές, η συννεφιά και το κρύο γίνονται ολοένα και πιο συνηθισμένα καιρικά φαινόμενα. Αν θέλεις προσωπική χαλάρωση και ηρεμία, μια συντροφιά σαν και αυτή την κυκλοφορία θα ήταν ότι πρέπει.
Εφτά κομμάτια συνολικής χρονικής διάρκειας πενήντα δύο λεπτών είναι ότι πρέπει για να αναρωτηθείς τι σκατά έχεις πράξει στη ζωή σου τον τελευταίο καιρό, και αφού καταλάβεις πως δεν έχεις κάνει κάτι καλό να βγάλεις τη συγκεκριμένη μουσική και να βάλεις depressive ή suicidal για να σε πάρει η κάτω βόλτα μια και καλή.
Παρόλο που μουσικά ταιριάζουν όλα τα κομμάτια σε φτάνεις σε σημείο να πιάνεις τον εαυτό σου να ξεκινάει να βαριέται, ο B.M. , καταφέρνει να δημιουργεί μερικά σημεία στα κομμάτια ή ακόμα και ολόκληρα κομμάτια που σου διεγείρουν το ενδιαφέρον και σε ξυπνάνε.
Ομολογώ πως μέσα σε όλα το κομμάτι που με ξάφνιασε γιατί ήταν πραγματικά κάτι πολύ ωραίο λέγεται, “Autumn Grace”, ένα εξαιρετικό ορχηστρικό κομμάτι που τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο ήχος ενός πιάνου. Θα έλεγα πως με κέρδισε πιο πολύ από όλα. Και πως το θεωρώ το καλύτερο σε όλο το άλμπουμ.
Δε θα σου βγάλει κατάθλιψη, ίσα-ίσα εκπέμπει 1000% μελαγχολία. Ξέρεις εκείνες τις στιγμές που όλες οι ωραίες στιγμές της ζωής σου περνάνε από το μυαλό σου σαν σκηνές από ταινία. Και σου δημιουργείται εκείνο το συναίσθημα της γλυκόπικρης αίσθησης.
Τα υπόλοιπα έξι κομμάτια θα σε ταξιδέψουν εξίσου. Ειδικά τα δύο πρώτα “The Dark Descent” και “You’re My Only Dream”.
Το μοναδικό “ελάττωμα” της υπόθεσης είναι τα φωνητικά, και αυτό γιατί μου θυμίζουν σε τραγικό βαθμό Woods Of Desolation.
Αυτό ήταν το τελευταίο δημιούργημα του B.M. κάτω από το όνομα Annorkoth, και ομολογώ πως ήταν ένα πολύ ωραίο κλείσιμο.  Πριν την ανακοίνωση του νέο Project, ο B.M. βρίσκεται στις κιθάρες μιας epic funeral doom μπάντας με όνομα Eintritt. Όσοι  θέλετε μπορείτε να ψάξετε για υλικό τους (αν υπάρχει).

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 85/100

Y.Γ.: Έστω και μέσα από αυτό το άρθρο, θα ήθελα να πω μερικά λόγια για ένα άτομο που εκτίμησα, αγάπησα, και που πέρασα μαζί του όμορφες στιγμές (από τα παιδικά μου χρόνια μέχρι και τώρα),με πιο πρόσφατες, τις τρεις εβδομάδες της εξεταστικής τους σεπτεμβρίου, όταν βρισκόμουν μακριά από το σπίτι. Ένα άτομο που πάνω από όλα ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ και που τελικά αυτά τα άτομα είναι οι σημαντικότερες απώλειες  πόσο μάλλον όταν φεύγουν έτσι άδικα.

Καλό ταξίδι…

Χρήστος C. Γεωργιάδης