Damnation Angels - The Valiant Fire (Massacre Records)

Αν είσαι από εκείνα τα άτομα πού έχουν περάσει το μισό τους ελεύθερο χρόνο μπροστά από ένα YouTube, θεωρώ ως δεδομένο πώς το όνομα PelleK, κάτι σου λέει...ή επειδή τον έχεις δει ανακατεμμένο με μπάντες όπως Qantice, ReinXeed, Orion’s Reign, Damnation Angels και εννοείται και την προσωπική του μπάντα, Pellek…είτε επειδή έχεις κάψει κύτταρα στο κανάλι του στο YouTube με τα αμέτρητα covers πού εχει κάνει στα πάντα (δεν ξέρω αν έχει κάνει ποντιακά, αλλά αν όχι, θα είναι σίγουρα στα πλάνα του). Οπότε προφανώς μιλάμε για έναν τραγουδιστή, ο οποίος έχει αποκτήσει μια φήμη. Μια φήμη δικαιολογημένη όταν έχει μια φωνή με αρχίδια!

Οι Damnation Angels είναι μάλλον η πιο σοβαρή, ως προς το αποτέλεσμα, μπάντα του κύριου PelleK. Μοντέρνο heavy/power ντυμένο με ορχηστρικά μετάξια, πού χαιδεύουν τα αυτιά. Νομίζω αυτός είναι ο μόνος τρόπος να περιγράψω το “The Valiant Fire”. Και φυσικά και μας αρέσει, όπως και στη Massacre Records πού τους εμπιστεύεται για 2^η φορά. Όταν έχεις δίσκο με τέτοιο ταλέντο πίσω από το μικρόφωνο και έχεις 9 συνθέσεις πού ξεπερνάνε τη 1 ώρα σε διάρκεια, σημαίνει πώς είναι στα γούστα μου. 9 κομμάτια γεμάτα μουσικό συναίσθημα και μελωδίες πάνω σε heavy ήχους πού αγαπάμε να σιγοτραγουδάμε.

Το “The Valiant Fire” δεν είναι δισκάρα, και η μπάντα δύσκολα θα γίνει μπαντάρα. Για πολλούς λόγους, και για μένα ο πιο σημαντικός είναι η μουσική. Καλές οι ενορχηστρώσεις, τις λατρεύω, αλλά άμα είναι να χάνονται οι κιθάρες, τα ντράμς και να αναρωτιέσαι για το αν υπάρχει μπάσο, τότε άστο. Τραβάτε ο ένας στους Van Canto και ο άλλος να κάνει παρέα στον κλαψιάρη Holopainen. Αυτά όμως δε σημαίνουν πώς ο δίσκος δεν κυλάει ήρεμα και ομαλά κι ευχάριστα στα αυτιά σου. Το “The Valiant Fire” σου χαρίζει στιγμές μαγικής μελωδίας και ευκολομνημόνευτων τραγουδιών, παρά τη μεγάλη διάρκειά τους. Σου χαρίζει ηρεμία και συναισθηματική ανατριχίλα στις mid-tempo στιγμές του, όπως πχ στο τρομερό “The Passing”. Σου δίνει την εντύπωση πώς είναι ότι καλύτερο γύρω από το χώρο του power έχεις ακούσει για το 2015 (σ.σ.: μαλακίες λέω, άκουσα ήδη το καινούριο Lancer)

Βέβαια το μόνο αρνητικό στη συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι το γεγονός μίξης/παραγωγής για τους προαναφερθέντες λόγους. Δηλαδή θεωρώ τουλάχιστον χαζομάρα να έχεις καταφέρει να έχεις γράψει τέτοιες εντυπωσιακές συνθέσεις, και να χάνεις από αυτά τα στοιχεία...

Το ένα και μοναδικό στοιχεία πού θα διχάσει είναι η διάρκεια, καθώς με μέσο όρο τα 7 λεπτά ίσως κάποιοι κουραστούν και ταλαιπωρηθούν. Εγώ προσωπικά, έκανα πάρτυ με τον εαυτό μου (σ.σ.: ντυμένο εννοείται), ως φίλος των μεγάλων σε διάρκεια κομματιών θεωρόντας πώς το κάθε κομμάτι είναι άρτια γεμισμένο με ήχους διαφορετικούς, χωρίς ιδιαίτερες επαναλήψεις να κουράζουν τον ακροατή. Κοινώς αν θέλεις radio friendly διάρκειες, άστο, προχώρα παραδίπλα.

Αν λοιπόν έρθει εκείνη η στιγμή πού θες να ακούσεις έναν δίσκο μελωδικού heavy/power με μοντέρνο ήχο και ορχηστρικά περάσματα, χωρίς όμως να βαρεθείς και χωρίς να αποσυντονιστείς, τότε πιάσε το “The Valiant Fire”. Τρομερή απογευματινή παρέα. Αν απλά θες 2-3 κομμάτια για δείγμα, πέραν του mid-tempo τείνοντος στο μπαλαντοειδές, “The Passing”, το κομμάτι πού καλύπτει όλο το δίσκο, είναι το “Under The Ancient Sun”, το οποίο υπερκαλύπτει όλα τα απορρέοντα συναισθήματα πού προαναφέραμε...αλλιώς πιάσε το radio friendly “This Is Who We Are”...ο κύριος Pellek πέρασε τις εξετάσεις!

Βαθμολογία: 75/100

Ανδρέας “Blindmaggot” Κουντουράς