Nocternity - Harps Of The Ancient Temples (Necroshrine Records)

Αναμονή σου λέει μετά. Άντε, στον ένα ή στα δύο χρόνια κάνεις αναμονή, τρία, τέσσερα το σκέφτεσαι επίσης, αλλά όταν κάνει τα δώδεκα (12!!!!!);;; Πως αντιδράς;
Ο λόγος για τους Nocternity. Μια δεκαετία και δύο χρόνια μετά, σου εμφανίζουν δίσκο φωτιά για να κάνουν ακόμη ένα, πιο δυνατό βήμα στο συγκεκριμένο είδος μουσικής.
Ναι ξέρω, πολλά χρόνια θα μου πεις, λίγες ολοκληρωμένες κυκλοφορίες θα μου πεις (η τρίτη είναι αυτή), αλλά θα σου πω πως σε έχουν καλομάθει σε τρομακτικό βαθμό διότι ότι έβγαλαν είναι εξαιρετικό.

Μετά από μια σειρά,  split και EP, ναι ήταν η ώρα τους να βάλουν τις πανοπλίες τους και να κάνουν το Harps Of The Ancient Temples να πάρει σάρκα και οστά.
Ναι, καλά κατάλαβες έχει τον ίδιο τίτλο με το EP του 2007, άλλωστε μέσα θα βρεις και τα τρία κομμάτια από τα δύο προηγούμενα (χρονολογικά) EP.
Το ύφος των Nocternity είναι λίγο πολύ γνωστό (τουλάχιστον για τους ακροατές τους). Για εσένα που μπορεί να μη τους γνωρίζεις να σου αναφέρω απλά πως είναι ατμοσφαιρικοί και ταυτόχρονα βγάζουν κάτι το εξαιρετικά ψυχρό.  Σε βάζουν κατευθείαν στο μεσαιωνικό κλίμα τους. Οπότε αν είσαι λάτρης της μεσαιωνικής εποχής και ειδικότερα ιπποτών, και αν είσαι και φίλος του σκληροτράχηλου ήχου, τότε έχεις βρει το συγκρότημα που σου ταιριάζει. Ναι είναι οι Nocternity.
Το Harps Of The Ancient Temples για τη συγκεκριμένη περίπτωση δε θα (σου) περάσει καθόλου απαρατήρητο αφού, κανένα από τα κομμάτια του δε θα σε κουράσουν, ούτε θα σε κάνουν να βαρεθείς. Το εξώφυλλο είναι από προηγούμενο EP τους, αλλά δεν παύει για τους λάτρεις της παλαιάς εποχής σαν και εμένα, να είναι πολύ δυνατό!
Εννιά συνολικά κομμάτια (εκ των οποίων το ένα bonus), σου μεταδίδουν ένα “ψύχος”, κάτι το σκοτεινό που σε μεταφέρει στο παρελθόν (στον μεσαίωνα που σου ανέφερα παραπάνω), και αυτό χάρη στον ήχο από τις κιθάρες.
Όπως διάβασες παραπάνω κάποια κομμάτια είναι γνώριμα από πιο παλιές κυκλοφορίες, γι’αυτό και για το υπόλοιπο μουσικό σύνολο μέσα σε αυτά τα (σχεδόν) πενήντα λεπτά ακρόασης δύο ήταν που κατάφεραν να μου κινήσουν το ενδιαφέρον περισσότερο από το υπόλοιπο μουσικό σύνολο.
Με το ένα ξεκινάει και το άλμπουμ. Φέρει τίτλο The Black Gates, και κερδίζει τα εύσημά μου μόνο και μόνο για τα φωνητικά τα οποία σε παρασέρνουν. Άλλοτε ακούγονται σα να απαγγέλουν, και άλλοτε είναι ψαλμωδικο-ψιθυριστά.
Και τέλος το Bonus κομμάτι που είναι χωρίς τίτλο (Untilted) . Μουσικά το κομμάτι είναι εξαιρετικό και είναι τελείως διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Παρόλο που είναι χωρίς φωνητικά, ξεκινάει με ανεβασμένες ταχύτητες (χωρίς να τις αφήσει) πράγμα που σε πωρώνει περισσότερο.
Οι Nocternity είναι πάντα ήταν της προσοχής μου. Και με αυτό το άλμπουμ κατάφεραν για ακόμη μια φορά να ηχούν στα αυτιά μου τα κομμάτια τους για πολύ καιρό.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 90/100

Χρήστος C. Γεωργιάδης