Ambush - Firestorm (High Roller Records )

Είδα High Roller Records και ήξερα αμέσως τι να κάνω. Ήξερα πώς ο δίσκος έπρεπε να παίξει δυνατά, από την αρχή και εγώ να είμαι μπροστά στα ηχεία και να χτυπιέμαι σαν το ψάρι πού μόλις έπιασες με το καλάμι (σ.σ.: επίκαιρο ε?). Ούτως ή άλλως, η εν λόγω εταιρεία μας έχει αποδείξει πόσο πολύ τιμάει και αγαπάει το HEAVY, κυρίως, Metal, υπογράφοντας είτε νέες μπάντες αποτελούμενες από πιτσιρίκια παθιασμένα και ορεξάτα, είτε μπάντες πού μπήκαν στην ιστορία του κλασσικού ήχου και ξαναξύπνησαν!

Εμείς θα ασχοληθούμε με την πρώτη κατηγορία…και συγκεκριμένα με τη metal-ο-μάνα Σουηδία και τους ορεξάτους Ambush! Μία μπάντα πού τράβηξε πολλά βλέμματα μερικά μηνάκια πριν με το “Natural Born Killers” E.P. και πού τώρα τράβηξαν και τα μαλλιά κάποιων! Το “Firestorm” δεν είναι ο δίσκος της χρονιάς ούτε θα μπει στο πάνθεον, αλλά είναι ένας δίσκος απαραίτητος για τη χρονιά….ξέρεις, να μην ξεχνάς τα κατατόπια του ποιοτικού και κλασσικού. Ο δίσκος πού θα σε κάνει να τρέχεις πάνω κάτω τα δωμάτια, τους ορόφους, τους δρόμους, τα σύννεφα, τον φραπέ, το shaker….όπως σε βολεύει. Είναι η απαραίτητη δόση πού σου χρειάζεται συχνά πυκνά.

Μέσα στο “Firestorm” θα βρεις speed ρυθμούς, δίπλα από N.W.O.B.H.M. (σ.σ.: είναι πολύ ενοχλητικό όταν το γράφεις στο πληκτρολόγιο) μελωδίες και ιδέες. Refrain έτοιμα, κομμένα και ραμμένα για να τα τραγουδήσεις σε συναυλίες. Riff πού ξυρίζουν αυτούς πού την είδαν Viking-μοντέλα, ένας drummer να κοπανάει με μίσος και μία φωνή πού ξυπνά αναμνήσεις.

Αν μη τι άλλο το “Firestorm”, σε κάνει να σκέφτεσαι μόνο δεκαετία ’80. Ακόμα και αν δεν την έχεις ζήσει!

Οι Ambush βέβαια, μπήκαν και στη νοοτροπία του “traditional metal” κυκλοφορώντας demo κασέτα στην αρχή, ενώ ο δίσκος έχει και διάρκεια 37 λεπτά. 37 γαμημένα χορταστικά λεπτά. Με μια παραγωγή αλήτικη αλλά προσεγμένη. Μία παραγωγή πού σου βγάζει το συναίσθημα του old ‘n’ classic, αλλά δε σε κάνει να θες να το σπάσεις. Είναι αυτή η παρθενική δουλειά πού πρέπει να τιμήσεις για να δώσεις ώθηση στη μπάντα να κάνει κάτι ακόμα καλύτερο!

Φίλοι και μη, αυτού του ήχου, τα αυτιά και τα μάτια ανοιχτά για τους Ambush! Είναι μπάντα πού μπορεί να προσφέρει πολλά…..

Food for thought: ή μήπως όχι? Όλο αυτό το κύμα του, so called, traditional metal, είναι πολύ ύποπτο. Οι Enforcer βλέπεις ήταν η μεγαλύτερη ελπίδα όλων, και τελικά δεν έγιναν ποτέ οι νέοι Iron Maiden. Οι White Wizzard και οι Crystal Viper έκαναν μια κοιλιά πού την έχασε ο Gerre των Tankard. Wolf και Lonewolf κούρασαν ήδη. Μπορώ ήδη να μιλήσω για πολλές μπάντες του “χώρου” πού δεν απέδωσαν όσα τους πρόσαψαν. Και μπορώ να βρω άλλες τόσες μπάντες πού μεγαλουργούν χωρίς να φαίνονται. Θέλω να ελπίζω πώς τους Ambush και πολλούς ακόμα, όπως επίσης και τους προαναφερθέντες, θα συνεχίσω να τους βλέπω στο μέλλον να με ξεσηκώνουν με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο κρατάω τις πισινές μου (σ.σ.: κρίμα να μην κρατάω πισίνες!)!

Υ.Γ.: Η ταμπέλα traditional metal είναι ηλίθια…είναι απλά HEAVY fuckin’ METAL!

Βαθμολογία: 85/100

Ανδρέας “Blindmaggot” Κουντουράς