Lancer - Second Storm (Despotz Records)

Είχε μόλις μπει το 2013, ήμουν σε άδεια πρωτοχρονιάς, από τη στρατιωτική μου θητεία και έπρεπε μέσα σε 8 μέρες να καλύψω και να μάθω για τις κυκλοφορίες του τελευταίου 3μήνου. Πώς θα το έκανα αυτό, όταν το Metal Holocaust Webzine Radio, του οποίου ήμουν κάτι παραπάνω από περήφανο μέλος, ήταν στα τελευταία του? Μα προφανώς όλα τα υπόλοιπα webzine, περιοδικά και γενικά Φατσοβιβλίο...στους τοίχους των “φίλων” πού ακούνε τα ίδια σχεδόν με μένα. Ένας όμως ήταν ο τοίχος πού μου κατέστρεψε την άδεια και δε με άφησε να ψάξω για καμία άλλη κυκλοφορία. Αυτός του Κου Κετιγένη (συντάκτης Metal Hammer). Είχε ανεβάσει το επικό video clip των Lancer από το κομμάτι “Purple Sky”. Η καταστροφή μου. Ήξερα πώς είχα βρει μπάντα να αγαπήσω.

2 χρόνια αργότερα, και αφού ξεφούσκωσαν οι περισσότερες μπάντες και εταιρείες με τη μόδα του oldschool, κάτω από την ηλίθια ταμπέλα traditional metal, οι Lancer, επιστρέφουν για το αυτόνοητο...να φέρουν μια δεύτερη καταιγίδα στους φίλους του ήχου τους!

Το “Second Storm”,  ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό πού ήξερα. Πώς οι μπάντες πού αγαπήσαμε παιδιά, μεγάλωσαν, γέρασαν και ψιλοκούρασαν. Καιρός να πάρουν άλλοι τις θέσεις αυτών. Και μία από αυτές τις μπάντες είναι και οι Lancer. Πιστοί στο speedάτο heavy\power, με αναφορές ως προς τον ήχο γενικότερα, στην αγαπημένη μας δεκαετία. Και έχω την ελαφρά υποψία πώς είναι από τις ελάχιστες μπάντες της Σουηδίας πού δεν έχουν “πιάσει τον παπά από τα αρχίδια”. Μιας και όλες οι άλλες έκαναν συμβόλαια με τεράστιες εταιρείες και τελικά δεν έκαναν και πολλά.

50 λεπτά γρήγορης μουσικής, με μελωδίες και refrain πού σου μένουν στο μυαλό. Με 9 κομμάτια πού δεν έχουν σκοπό να κουράσουν τον ακροατή, αλλά να τον έχουν διαρκώς στην τσίτα...δε συνίσταται για οδήγηση! Ένα “Iwo Jima” και ένα “Masters and Crowns” πού θα σιγοτραγουδάς για καιρό και ένα “The Atom” πού θα προσκυνάς για ακόμα περισσότερο καιρό ως το πιο mid tempo και επικό κομμάτι της μπάντας...τουλάχιστον στην αρχή του. Κλασσική Σουηδική προσέγγιση στο θέμα ήχο αρκετά γυαλισμένη, ελάχιστα πλήκτρα, για χρήση μόνο ατμόσφαιρας. Ένα “Running From The Tyrants”, να κάνει την εισαγωγή να θυμίζει πρωινό corn flakes με redbull! Και στο κλείσιμο ένα ”Fool Marches On” να μου αναλύει το γιατί αγαπάμε το παλιό γερμανικό Power και τα riff πού ξυρίζουν.

Σε κάποιους θα μπορούσα να πω, πώς θα μπορούσαν να κάνουν μια ένωση πολύ πρώιμων Iron Maiden με Helloween...αλλά ξέρω πώς δε θα έχει ωραία κατάληξη σα συζήτηση, οπότε το αφήνω να το πει και κανένας άλλος. Ωστόσο ο Isak Stenvall είναι από τους λίγους πού έχουν πετύχει να μοιάζουν τόσο πολύ με τον Bruce, εμφανισιακώς.

Σε μία άτυπη σύγκριση των 2 κυκλοφοριών κερδίζει ο ακροατής και των 2. Δύσκολο να μιλήσουμε για κατατόπιση ήχου και ωριμότητα, ειδικά αν πρέπει να τα αναλύσω εγώ. Ίσως ένα κλικ πάνω το “Second Storm” με τον πιο σταθερό ήχο...

Βαθμολογία: 85/100

Ανδρέας “Blindmaggot” Κουντουράς