Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

Fatal Attraction - The Past Years Anthology 1989-1997 (Steel Gallery Records)


Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μιλήσεις για έναν δίσκο, με τον πιο σύνηθες, να έχει τη μορφή κριτικής καθώς και της λεπτομερούς περιγραφής. Ωστόσο υπάρχει και ένας ακόμα τρόπος ο οποίος είναι το γνωστό sum up. Live albums, compilation albums, επανηχογραφήσεις και άλλα παρόμοια παιχνιδάκια, στα οποία δεν έχει νόημα να μιλήσεις για τα κομμάτια, αλλά για το τι έχει το πακέτο και το πόσο ελκυστικό είναι. Σε αυτήν την κατηγορία συνήθως βρίσκουμε απέναντι τους συλλέκτες και τους μεγάλους fan της μπάντας. Κάτι το οποίο φαντάζομαι ισχύει και στην περίπτωση των Fatal Attraction. 2 κατηγορίες αναγνωστών λοιπόν. Η πρώτη έχει ήδη ρωτήσει “ποιοι?”, ενώ στη δεύτερη βρίσκουμε τους “πού τους θυμήθηκες ρε?”. Οι πρώτοι, καιρός είναι να εκπαιδευτούν, ενώ οι δεύτεροι ας κοιτάξουν το όνομα της εταιρείας πού ανέλαβε την κυκλοφορία και θα καταλάβεις ποιος τους θυμήθηκε.

Η Steel Gallery Records για μία ακόμα φορά αναλαμβάνει να μας κάνει μερικά μαθήματα στο χώρο του μελωδικού prog rock/metal, ειδικότερα του ελληνικού και ξεθάβει τους Fatal Attraction. Μπάντα προφανώς από τη prog-o-“μάνα” Θεσσαλονίκη, στα βήματα των πρώιμων Dream Theater με πολλές jazz αναφορές, ήταν και της μόδας τότε. Στο The Past Years Anthology βρίσκουμε τα 2 demo της μπάντες συν 4 κομμάτια από 2 live εμφανίσει. Τα 2 demo λοιπόν, πού είναι και αυτά πού νομίζω ενδιαφέρουν πιο πολύ, είναι οι ηχογραφήσεις της μπάντας με τα 2 line up τους. Στο πρώτο (με King Of July part1”, Without A Dream, A Lost Inner Call, King Of July part2”) πίσω από το μικρόφωνο βρίσκουμε τον Πάνο Δημητρίου γνωστότερο αργότερα από τους Denial Price και πιο πρόσφατα στους Black Juju (ex-In Vain), ενώ στο δεύτερο demo η φωνή δεν είναι άλλη από την αγαπημένη στον ελληνικό χώρο του John K, Γιάννη Κουτσελίνη! Εδώ πετάς ένα Deceptor και ανατριχιάζεις μόνος σου και νομίζω πώς δε θα χρειαστεί να βάλεις στο βιογραφικό του, τους Biomechanical και Balance Of Power. Η διαφορά των 2 demo είναι πρώτον ηχητική, καθώς το πρώτο ήταν μια κανονική ηχογράφηση σε studio, ενώ το δεύτερο μαγνητοφωνήθηκε στο προβάδικό τους. Ακόμα κι έτσι η φωνή του Κουτσελίνη είναι φωτιά ρε γαμώτο. Επίσης στο δεύτερο, βρίσκουμε και 2 καινούρια κομμάτια συν των ήδη ηχογραφημένων, τα Stargazer, Game Of Life.
Πηγαίνοντας παρακάτω, 3 live ηχογραφήσεις από την τηλεοπτική εκπομπή “Κομφούζιο” (σ.σ. κάπου εδώ όλοι κλαίμε με δάκρυα στα μάτια και χαμόγελο από αυτί σε αυτί) και άλλη μία από το “Jammin”, με αποκορύφωμα ίσως την εκτέλεση του Without A Dream η οποία ανατριχιάζει και σε μεταφέρει στις αθώες και ρομαντικές εποχές των early 90’s.
Για μία μπάντα η οποία δεν έμεινε πολλά χρόνια στο προσκήνιο, μία μπάντα πού στηρίχτηκε σε 2 μέλη για να μείνει ζωντανή (Βαγγέλης Παπαγεωργίου, Βαγγέλης Νοτόπουλος), μια μπάντα πού ποτέ δεν κυκλοφόρησε full length studio album, για μία μπάντα, η οποία ήταν support στους Manowar το 1992, μία μπάντα η οποία είδε το μικρόφωνό της να το αγγίζουν φωνές όπως του Πάνου Δημητρίου, του Γιάννη Κουτσελίνη, του Γιώργου Συμεωνίδη (Sarissa) και του Γιώργου Μπαχαρίδη (Breaking Silence)…το να κυκλοφορήσει το The Past Years Anthology νομίζω ήταν το ελάχιστο πού μπορούσε να γίνει, ειδικά για μας τους αρκετά νεότερους πού δεν τα ζήσαμε ποτέ αυτά τα χρόνια  με αυτόν τον τρόπο, λόγω ηλικίας και αρκεστήκαμε στα blog του ΚΟΜΗ κάποτε.
Κάτι παραπάνω από μουσική πανδαισία, με ήχο προφανώς re-mastered, με ταξιδιάρικες μελωδίες, και παλιομοδίτικο κλασσικό prog, μετά από κάτι παραπάνω από 1 ώρα, κλείνει ο δίσκος και νιώθεις πώς πλέον μια ακόμα ελληνική μπάντα, είδε τα 8 χρόνια πού δούλεψε, να αξιοποιούνται με αυτόν τον τρόπο, με μια ωραία και σπάνια συλλογή.
Food for thought: Καλώς ή κακώς, είναι πάρα πολλές οι μπάντες πού δεν είδαν ποτέ το “φως της δημοσιότητας” σε εκείνα τα χρόνια, και παρόλα αυτά, έχουν υλικό πού αξίζει. Μήπως οι ελληνικές metal δισκογραφικές και όλο το κύκλωμα (σ.σ.: ε δεν είστε και πολλοί, ξέρετε για ποιους μιλάω) να σκεφτούν σιγά-σιγά να κάνουν και τέτοιες κινήσεις, και να σταματήσουν να ασχολούνται όλο με τους ίδιους από τους “παλιούς”?

Βαθμολογία: Σε μια τέτοια συλλογή,
πρέπει να χαμογελάς
πού έφτασε στα χέρια σου
και τα αυτιά σου!


Ανδρέας “Blindmaggot” Κουντουράς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Leave your comment here...