Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Kobra And The Lotus - High Priestess (Simmons Records)


Αν με ρωτούσες το 2009 για τους Kobra And The Lotus θα σου έλεγα “ποιοι?” και μάλιστα δικαιολογημένα, καθώς το πρώτο δισκάκι τους (“Out Of The Pit”) ήταν ένα εντελώς παιδικό και ανέμπνευστο ξεκίνημα. Ήταν η ανάγκη να κυκλοφορήσουν κάτι δικό τους για να τους φύγει η καύλα. Αν όμως ερχόσουν πριν 2 χρόνια θα σου έλεγα “Μαλάκα άραξε και καυλάντισε τη γυναικάρα αυτή, αλλά συγχρόνως άκου τη φωνάρα της και τους παπάδες πού παίζουν σα μπάντα. Είναι μπάντα με αρχίδια και μέλλον”. ΠΡΟΣΟΧΗ όχι “αρχίδια μέλλον”, αλλά και τα 2 μαζί.

Ο Καναδάς έχει αποδείξει πολλές φορές πώς βγάζει πολύ καλό υλικό στο χώρο του rock/heavy metal και όχι μόνο, με μοναδική εξαίρεση ίσως, τους Nickelback. Έτσι και τώρα, έχουμε τους Kobra And The Lotus, οι οποίοι μετά τον ομώνυμο δίσκο του 2012, απέκτησαν μεγάλο κοινό, απέκτησαν φήμη, αλλά πάνω απ’όλα μεγάλες πλάτες. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός πώς ο ομώνυμος δίσκος καθώς και ο ολόφρεσκος High Priestess κυκλοφορούν από την εταιρεία του Gene Simmons, η οποία δεν είναι παρά μια βιτρίνα/θυγατρική της Universal (σ.σ.: Οπότε μόνο τυχαία δεν είναι η επιλογή τους, ως support των Kiss στην επερχόμενη περιοδεία.). Όλα τα παραπάνω σημαίνουν πώς ή κάποιος κάθεται σε κάποιον και το κάνει πολύ καλά, ή κάποιος πίστεψε όντως στο ταλέντο και τη δυναμική αυτής της μπάντας. Και γιατί όχι άλλωστε…?
Το High Priestess έχει τη φωνάρα της Brittany “KobraPaige, σε συνδυασμό με το εντυπωσιακό παρουσιαστικό αλλά και την ικανότητα να γράφει ωραία heavy metal μουσική με επιρροές κλασσικού heavy metal ήχου. Έχει riff πού σκοτώνουν και solo πού σε ανατριχιάζουν εν ώρα headbanging, ενώ στο rhythm section απλά παρασύρεσαι σε κάθε τους άκουσμα. Αυτό πού μου λείπει, να είμαι ειλικρινής, είναι το διαολεμένο drumming του Griffin Kissack, το οποίο στον προηγούμενο δίσκο σου έσπαζε το κεφάλι! Το εντυπωσιακό βέβαια είναι πώς δε θα ακούσεις ούτε τον Dio/Halford με βυζιά (βλ. Battle Beast) αλλά ούτε και κλασσικά operatic/symphonic/κάτιακόμαπουδενξέρω (βλ. κάτι Ολλανδικό). Θα ακούσεις μοντέρνα παραγωγή και ήχο από τα χεράκια του Johnny K, θα ακούσεις heavy επιρροές και συναίσθημα από τέλη 80’s, ενώ όπως έχετε καταλάβει το θέμα μας είναι η φωνή της Paige η οποία ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες με μεγάλη ευκολία, χωρίς να κουράζει καθώς προτιμά να μένει στα πιο “χαμηλά”. Έχει κομμάτια πού θα μπούνε στις λίστες σου, κομμάτια πού θα αγαπήσεις, και κομμάτια πού θα ακούς ξανά και ξανά γιατί δε χόρτασες. Είναι αυτός ο ωραίος συνδυασμός heavy ήχου, με power μελωδίες και βαρύ αργόσυρτο epic συναίσθημα. ΑΨΟΓΑ!
Το High Priestess ξεκινάει με την καταιγίδα του Warhorse, το οποίο ακολουθεί το πιο radio friendly I Am, I Am, συνεχίζει με πιο epic και βαρβάτα χτυπήματα από τα Hold On, High Priestess και Soldier, ενώ κλείνει με πιο power δυναμική και μελωδία στα Visionary και Willow…για τέλος μας αφήνει με συναίσθημα σε πιο mid-tempo διάθεση, οδηγώντας μας κατευθείαν στο ψυγείο για αλκοόλ και σκαρφάλωμα στην ταράτσα για να ουρλιάξουμε…κοινώς Lost In The Shadows.
Οι Kobra And The Lotus σίγουρα δεν είναι το next best thing και το High Priestess σίγουρα δεν είναι ο δίσκος της χρονιάς. Όλα όμως τα παραπάνω είναι ένας λόγος να αποκτήσεις έναν δίσκο (δε με αφορά ο τρόπος) και να περάσεις τέλεια ακούγοντάς τον, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα ακουσμάτων και γούστων!
Food for thought: Είμαστε ήδη στον 3ο δίσκο της μπάντας, κάτι πού οι περισσότεροι ξέρουν, πώς είναι συνήθως “ο καλύτερος δίσκος μιας μπάντας”. Η πορεία τους μόνο ανοδική είναι μέχρι τώρα, να περιμένω να παραμείνει ανοδική?

Βαθμολογία: 78/100


Ανδρέας “Blindmaggot” Κουντουράς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Leave your comment here...