Hail Spirit Noir - Oi Magoi (Code666 Records)

Επέστρεψε ο άνθρωπος που δε ξέρει να κάνει στοίχιση στο word (σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ανδρέα) στην καθημερινότητα και θα μπω κατευθείαν στο ψητό χωρίς πολλά πολλά.
 Ήθελα εδώ και καιρό να πιάσω το συγκεκριμένο άλμπουμ.  Δυστυχώς, δε κατάφερα να ασχοληθώ μαζί του νωρίτερα είτε γιατί το πρόγραμμα ήταν κάτι παραπάνω από ανορθόδοξο είτε γιατί κοπροσκύλιαζα κάτι απογεύματα, κάνοντας ζάπινγκ στην τηλεόραση ελπίζοντας πως ο ΑΝΤ1 θα θυμηθεί επιτέλους να ξαναβάλει το Καλημέρα Ζωή να δούμε λίγο Στάθη Θεοχάρη να γουστάρουμε.

Αυτό το άλμπουμ το άκουγα τα βράδια του Ιουνίου σπασμωδικά. Με το που κατάλαβα περί τίνος πρόκειται, αμέσως, από τα εργαλεία έβγαλα ένα σφυρί και ένα καρφί το οποίο και κάρφωσα στον τοίχο και κρέμασα αυτό το εικόνισμα, και τα βράδια πριν κοιμηθώ προσευχόμουν σε αυτό να με έχει καλά για να το ακούω κάθε μέρα.
Ήταν οι στιγμές που έπιασα τον εαυτό μου σε στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας να κοιτάει το υπερπέραν ακούγοντας τα εφτά αυτά κομμάτια, και λέγοντας το γνωστό “ Άντε ρε γαμηθείτε! Πόσο επικότερο ακόμη θα το κάνουν;;;”. Το ακόμη πιο “αστείο”, είναι ότι το έκαναν!!!
Οι μάγοι με τα δώρα κάποτε πήγανε να δώσουν τα δώρα στο βρέφος μέσα στη φάτνη. Οι Θεσσαλονικείς Magoi, Hail Spirit Noir εν έτη 2014 στο φέρνουν σπίτι σου το δημιούργημά τους, με τίτλο Oi Magoi.
Δεν έχω λόγια για να σου περιγράψω τι καντήλια μπορεί να ανεβοκατέβασα κατά τη διάρκεια της ακρόασης (όλες τις ημέρες!). Πες με προκατειλημμένο πες με καχύποπτο, αλλά πάντα έλεγα μετά από κάτι καλό έρχεται η κατηφόρα. Και αναφέρομαι στην μετά Pneuma εποχή, που καθόμουν και έλεγα επί λέξη “Ότι και να φτιαχτεί τώρα, θα μοιάζει εξαιρετικά λίγο μπροστά σ’αυτό το ευαγγέλιο”. Και όχι μόνο δε μοιάζει λίγο αλλά όπως σου είπα και παραπάνω, καρφί-σφυρί και στον τοίχο για προσκύνημα.
Δεν πίστευα ποτέ  πως δύο τέτοια είδη μουσικής,  μπορούν να συνδυαστούν. Και αναφέρομαι στον ψυχεδελικό Progressive ήχο δεκαετίας 60s-70s με black metal στοιχεία (τα φωνητικά κρατούν περισσότερο τα σκήπτρα σ’αυτό). Αυτό είναι Oi Magoi. Σου ακούγεται παράλογο; Σου ακούγεται περίεργο; Δε θες να το ακούσεις;;;; Τράβα κάτσε σε μια γωνιά και παίξε με τα παιχνίδια σου τότε.
Από που να το πιάσω και που να το αφήσω;;; Στην εξαιρετική εισαγωγή του Blood Guru;  Στα φωνητικά των Μermaid και Satan Is Time (ΚΑΘΑΡΑ ΦΩΝΗΤΙΚΑ Ε!), Σε όλο αυτό το ηδονιστικό μουσικό όργιο που συμβαίνει στο Satyrs Orgy ή στα πλήκτρα που συμμετέχουν στο Demon For A Day;; Στο αργόσυρτο Oi Magoi ή στο ψυχεδελικό Hunters.
Και μόνο που παίζουν τα κομμάτια νομίζεις πως σε λίγο θα αλλάξουν όλα και θα βρεθείς στα 70s.
Δε στο κρύβω. Το Blood Guru με κέρδισε σε τραγικό βαθμό. Τι εισαγωγή;;; Τι ήχος είναι αυτός από τις κιθάρες ρε γαμώτο; Και πόσο άψογα δένει με τα φωνητικά τα οποία αν και σκληρά δε σου “δυσκολεύουν” την ακρόαση (αν δεν είσαι μαθημένος σ’αυτά).
Δε το άκουσες ακόμη;;; Κάνεις μεγάλο κακό στα αυτιά και στον εαυτό σου. Το άκουσες και το καραγούσταρες;;;; Καταλαβαίνεις για τι πράγμα μιλάω τότες.
Το άκουσες και δε σου άρεσε καθόλου;;; Στάσου λίγο εκεί ακίνητος, πάω να φέρω την καραμπίνα του παππού και καμιά 15αρια φυσίγγια.
Το τρίο της πόλης του Θερμαϊκού σου προσέφερε απλόχερα ένα τέτοιο διαμάντι. ΕΣΥ δε πρέπει να το αφήσεις έτσι!

Υ.Γ. Πως τώρα εγώ να κάνω υπομονή περιμένοντας να βγει αυτό το έπος σε βινύλιο;

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 95/100

Χρήστος C. Γεωργίαδης