Crosswind - Vicious Dominion (No Remorse Records)

Μία από τις αγαπημένες μου μπάντες στη Βόρειο Ελλάδα, ήταν και είναι οι Crosswind. Αυτό το heavy/power metal με τα κάργα επικά περάσματα, ήταν κάτι πού τα αυτιά μου είχαν ανάγκη. Και πού πάντα θα έχουν. Μελωδίες, riff ξυράφια, βορειοευρωπαϊκός ήχος και πάντα πίσω από το μικρόφωνο μια φωνάρα. Είτε αυτή λέγεται Κυριάκος Βασδόκας, είτε Γιάννης Παπαδόπουλος, είτε Βασίλης Τοπαλίδης.

Οι Crosswind αποφάσισαν να ξυπνήσουν 5 χρόνια μετά το demo “Opposing Forces” (σ.σ.: τη συλλογή με τα 2 demo μαζί, δεν τη μετράω) και να πάρουν κεφάλια με το σχεδόν ολόφρεσκο “Vicious Dominion”…το γιατί είπα “σχεδόν” θα το δούμε παρακάτω όμως.

9 κομμάτια (intro included) απαρτίζουν το “Vicious Dominion” και αν μη τι άλλο, δε σε αφήνουν δευτερόλεπτο να ηρεμήσεις…νιώθεις μια ανάγκη να χτυπηθείς από τη στιγμή πού ανοίγεις τη θήκη του CD, μέχρι τη στιγμή πού θα ξαναπατήσεις το κουμπί του Play γιατί έχει τελειώσει να παίζει την πρώτη φορά κι εσύ θες να τρέξεις να πας για κατούρημα! Νιώθεις μια ανάγκη να τραγουδήσεις στίχο προς στίχο κάθε κομμάτι του δίσκου, ενώ μέσα από την ακρόαση του, σου βγαίνει κι ένα πιο live feeling, σα να θες να το ακούσεις τους Crosswind on stage να σου παίρνουν μυαλά, μαλλιά και αυτιά.

Ηχητικά ο δίσκος στέκεται στην Ευρώπη, αλλά ψάχνοντας λίγο πιο βαθιά θα βρεις πολλές 80’s U.S. power επιρροές, φιλτραρισμένες από έναν πιο μοντέρνο ήχο, πάντα γύρω από τον ήχο του heavy/power/epic…με χρήση πλήκτρων μόνο για ατμόσφαιρα. Θα βρεις ένα εξώφυλλο να σου θυμίσει έστω και λίγο Lost Horizon και να χαμογελάσεις από ικανοποίηση. Από κει κι έπειτα καλογυαλισμένη παραγωγή, με ιδιαίτερη προσοχή να έχει μάλλον δοθεί στις κιθάρες οι οποίες μαγεύουν, σε σημεία μάλιστα ένιωσα ένα Blind Guardian feeling, αλλά πάλι μπορεί να φταίνε τα αυτιά μου.

Βέβαια ένα μικρό πρόβλημα, ακούγοντας το δίσκο το είχα. Εξ ου και το “σχεδόν” πιο πάνω. Με βύσμα αλλά και πολύ αφοσίωση στη μπάντα, τα περισσότερα κομμάτια τα γνώριζα 3-4 περίπου χρόνια νωρίτερα, και ειδικά από τότε είχα αγαπήσει τα “Angels At War” και “Legion Lost”. Οπότε ένιωσα μια ανάγκη να ακούσω καινούρια κομμάτια, ή έστω πιο καινούρια σε μένα. Παρόλα αυτά, συνεχίζω να τον ακούω με την ίδια ευχαρίστηση σχεδόν καθημερινά. Αυτό βέβαια σημαίνει τα 2 προαναφερθέντα είναι τα 2 καλύτερα για τα γούστα μου, ενώ ακολουθούν τα “The Order” και “Aeons”

Από κει κι έπειτα, θα αποφύγω την πανηλίθια για μένα ατάκα «δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από μπάντες του εξωτερικού», ωστόσο θα φροντίσω να πω πώς ο δίσκος αξίζει να αγοραστεί και να αγαπηθεί, από τους φίλους της heavy metal μουσικής

Food for thought 1: Καλώς ή κακώς η απάντηση της συμπρωτεύουσας είπε αρχικά Wardrum και συνεχίζει με τους Crosswind. Των οποίων η σχέση είναι ενδιαφέρουσα καθώς πίσω από το μικρόφωνο των Crosswind βρίσκεται ο Βασίλης Τοπαλίδης, ο οποίος συνεργαζόταν με τα μέλη των Wardrum στους πολυαγαπημένους Horizon’s End, ενώ ο Γιάννης Παπαδόπουλος, πριν τους Wardrum συμμετείχε με τους Crosswind.

Food for thought 2: Πέντε χρόνια πέρασαν από την τελευταία κυκλοφορία τους…είναι πολλά. Οπότε θεωρώ πώς τα 42 λεπτά συνολικής διάρκειας, συμπεριλαμβανομένου του “Eye Of The Storm” πού το ακούσαμε μέσα από το demo του 2009, είναι λίγα. Τουλάχιστον για μένα πού δε χόρτασα ακόμα Crosswind…οπότε θα θέσω το ερώτημά μου. Μπάρμπα-Κούλη, ξανά σε πόσα χρόνια?

Βαθμολογία: 90/100

Ανδρέας “Blindmaggot” Κουντουράς