Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Intervals - A Voice Within (Self Released)


Πολύ περίεργο συναίσθημα να νιώθεις πώς τα κομμάτια πού ακούς από κάποιον δίσκο είναι άλλα από εκείνα πού άκουσες πριν λίγο καιρό live, μα τελικά ανακαλύπτεις πώς είναι τα ίδια! Είναι περίεργο να βλέπεις στη σκηνή ένα μάτσο πιτσιρίκια τα οποία είναι λίγο “αγγούρια” και ψάχνουν τρόπο να ξεσηκώσουν το κοινό, με αποτέλεσμα να μη σου βγάζουν αυτό πού πρέπει να σου βγάλουν με τη μουσική τους. Και ξαφνικά αγοράζεις το δίσκο τους και λες “Μαλακανδρέα, κάτι καλό παίζει εδώ!”

Το γεγονός πώς ο όρος, πλέον του progressive, έχει εξελιχτεί όπως και όλα τα είδη, δίνει τη δυνατότητα στις μπάντες να πειραματίζονται ακόμα περισσότερο. Πλέον οι μπάντες βρίσκουν τρόπους να ρίξουν όσα στοιχεία θέλουν μέσα στη μουσική τους, και πολλές φορές το πείραμα καταλήγει άκρως ενδιαφέρον. Όπως και στην περίπτωση των Καναδών (“Blame Canadaaaaaaa”) Intervals και τον πρώτο τους full length δίσκο, με τίτλο A Voice Within.
εδώ βρίσκουμε αυτά τα διάφορα όμορφα στοιχεία πού αναφέραμε νωρίτερα. Εφόσον μιλάμε για νεανική μπάντα, να περιμένετε μοντέρνο ήχο, το οποίο μεταφράζεται στο σύνηθες πλέον Djent. Catchy μελωδικά ρεφρέν, ασταμάτητο groove-άρισμα με τις χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες, από τις οποίες βέβαια λείπει λίγος παραπάνω όγκος, αλλά και πάλι, στον τομέα μίξης και παραγωγής νομίζω τα πήγαν άψογα. Τα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια, και τα υπόλοιπα σε ίσως μικρότερο βαθμό, δείχνουν μπάντα πού σκέφτεται πώς τα φωνητικά έχουν δεύτερο ρόλο στη μουσική τους, ίσως για αυτό να βάζουν την ταμπέλα instrumental/progressive. Στο A Voice Within πρέπει σίγουρα να δώσεις προσοχή στη μουσική, θα βρεις και εκείνα τα jazz/fusion περάσματα πού έχουν κάνει όλα τα prog συγκροτήματα πού αγαπάς, θα βρεις γιατί έκανε τέτοιο μπαμ το Djent σαν είδος, και θα βρεις ένα δίσκο πού δε θα σε κουράσει… αντίθετα θα τον ακούσεις πολύ ευχάριστα.
Αν έπρεπε να διαλέξω ένα κομμάτι να περιγράφει όλο το δίσκο, σίγουρα θα διάλεγα το άσμα με το 3λεπτο ψυχεδελικό τελείωμα, Atlas Hour. Ενώ και το Siren Sound με κάλυψε και με το παραπάνω. Ωστόσο οι φίλοι του μοντέρνου ήχου, και οι γενικότερα ανοιχτόμυαλοι προτείνεται να ακούσουν όλο το νέο δίσκο των Intervals, δε θα απογοητευτούν. Οι υπόλοιποι, οι ατσαλένιοι, ας συνεχίσουν αυτό πού έκαναν και πριν…
Food for thought: Πότε θα ξεφουσκώσει αυτό το djent και πότε θα γίνει ένα με τα υπόλοιπα ήδη? Έχω μια υποψία όμως πώς σιγά-σιγά όλο και περισσότερες μπάντες πετάνε από πάνω τους αυτόν τον όρο, και προτιμούν να αποκαλούνται απλά progressive, άντε ίσως και μοντέρνο prog.

Βαθμολογία: 78/100


Ανδρέας “Blindmaggot” Κουντουράς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Leave your comment here...